Baada ya kuchaguliwa kuwa mji mkuu wa ukoo wa Qajar mnamo Machi 1785 BK, Tehran, ambayo historia yake inarejea karne kadhaa kabla ya utawala wa Qajar, ilianza kuendelea kama mji muhimu. Mji huu unahifadhi baadhi ya majengo kutoka enzi ya Shah Tahmasp I (karne ya 16 BK) na hata kabla ya hapo, kutoka enzi za Seljuq na Ilkhanate (karne za 11 hadi 13 BK). Moja ya maeneo ya zamani zaidi yaliyogunduliwa katika eneo hili ni makaburi yenye umri wa miaka 3,500 katika eneo la Shemiran. Mnamo mwaka wa 2014, mwili wa mwanamke mwenye umri wa miaka 35 ulipatikana katika Mtaa wa Molvai, Tehran, ambaye - kulingana na utafiti - alikuwa amekufa takriban miaka elfu saba iliyopita. Ingawa baadhi ya wataalamu walikuwa na maoni kwamba Tehran haikuwa eneo la makazi ya kudumu wakati huo, na mwanamke huyu alikuwa amekufa wakati wa kupita eneo hili na hivyo, alizikwa hapa, ni dhahiri kwamba Tehran imekuwa moja ya vituo kuu vya kisiasa na kijamii vya Iran tangu, angalau, karne chache zilizopita na shughuli nyingi za kiuchumi zilifanyika humo, matokeo yake ikiwa ni uundaji wa tamaduni maalum za kinywa.

Usiku wa Yalda au (usiku wa Chelleh) ni moja kati ya sherehe kongwe zaidi za Kiirani. Sherehe hiyo hufanyika ikiwa ni kusherehekea usiku mrefu zaidi wa mwaka, kisha hufuata kipindi cha mchana kuwa mrefu zaidi katika nusu ya kaskazini mwa dunia. Usiku huo huwa baina ya kipindi cha kuzama jua tarehe 30 mwezi wa Aazar ambayo ni siku ya mwisho ya kipindi cha msimu wa mapukutiko (Fall) hadi kuchomoza jua katika siku ya kwanza ya mwezi